نقش میانجی‌گری کیفیت‌زندگی کاری بین سرمایه‌ روان‌شناختی و رضایت از زندگی

زمینه و هدف: سرمایه روان‌شناختی سازه‌ای نوین در روان‌شناسی مثبت است که بین جنبه‌های مثبت و منفی در سازمان تعادل ایجاد می‌کند به‌گونه‌ای که نقاط قوت تقویت و نقاط ضعف اصلاح شود. هدف پژوهش حاضر بررسی میانجی‌گری کیفیت‌زندگی کاری بین سرمایه‌ روان‌شناختی و رضایت از زندگی است. مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. شرکت‌کنندگان پژوهش 244 نفر از کارکنان شرکت آب و فاضلاب اصفهان بودند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌های به‌دست‌آمده از روش همبستگی و تحلیل میانجی ماکرو پریچر و هایز (2008) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: سرمایه روان‌شناختی، خودکارآمدی، امیدواری و خوش‌بینی (01/0>p) و تاب‌آوری (05/0>p) با کیفیت‌زندگی کاری رابطه معناداری دارند. هم‌چنین سرمایه روان‌شناختی و امیدواری (01/0>p) و خودکارآمدی، تاب‌آوری و خوش‌بینی (05/0>p) با رضایت از زندگی رابطه معناداری دارند. نتایج تحلیل میانجی نشان داد کیفیت‌زندگی کاری میانجی رابطه سرمایه روان‌شناختی و ابعاد آن (خودکارآمدی،‌ امیدواری، تاب‌آوری و خوش‌بینی) با رضایت از زندگی می‌باشد. نتیجه‌گیری: بنابراین، با تغییر سرمایه روان‌شناختی می‌توان بر کیفیت‌زندگی کاری و درنهایت بر رضایت از زندگی تأثیر مثبت گذاشت. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.